Ik blies deze maand 27 kaarsjes uit, dus deel ik 27 grote en kleine weetjes over mezelf. Even jezelf in de spotlight zetten, dat mag voor je verjaardag, toch?
Mijn volledige naam is Jolien Bergs. Geen tweede of derde voornaam. Maar dat was wel bijna anders, want mijn papa is me na de geboorte wél bij het gemeentehuis gaan inschrijven met de namen van mijn meter en peter… Tot ons mama hem teruggestuurd heeft om dat terug te laten veranderen!
Ik ben 100% een avondmens. In de late uurtjes - wanneer man en kind al slapen - word ik pas echt productief. Alleen jammer dat ik dat bioritme niet echt kan volgen in een leven als jonge mama.
Sinds mijn zwangerschap zijn mijn schoenen één maat groter dan ervoor. Ook mijn verlovingsring past niet meer. Er is van al dat opgestapeld vocht tijdens de zwangerschap precies dus toch iéts blijven hangen.
Mijn favoriete dier is een olifant. Ik kan vanop een bankje echt uuuuuren naar die beesten blijven kijken. Ik denk dat het ook heel bijzonder wordt om ze in Zuid-Afrika in het wild te zien.
Binnen iets meer dan 100 dagen ga ik zelf trouwen. EINDELIJK, na 3,5 jaar verloofd te zijn en twee keer te moeten uitstellen. Ik kijk er ZO hard naar uit!
Ik ben geen vegetariër, maar eet weinig vlees (2 à 3 keer per week) en nooit vis. Ik denk niet dat ik ooit echt vegetariër zou willen worden, maar probeer zo wel mijn steentje bij te dragen. Daarnaast probeer ik elke paar maanden iets aan te passen in mijn leven dat duurzamer is. Zo gebruik in de supermarkt altijd wasbare zakjes voor groenten en fruit, gebruik ik stoffen in plaats van papieren watjes in de badkamer, een shampoo bar en geen flessen,…
Ik kan niet tegen mensen die treuzelen (en daardoor in mijn weg lopen). Met vier naast elkaar strompelen door een winkelstraat, met uw winkelkar in het midden van de rayon twijfelen over wat je nodig hebt,… Ge moogt het allemaal op uw eigen tempo doen, maar laat wel wat plaats voor mensen die willen passeren :).
Ik heb een panische angst voor de tandarts. Ik weet niet exact waar het is fout gelopen, maar ik vermoed ergens als kind. Ik heb nooit meer stress dan wanneer ik naar de tandarts moet. Ik kan NIET tegen het geluid van hun apparaatjes, mijn hartslag vliegt de hoogte in, ik moet moeite doen om mijn ademhaling onder controle te houden en niet te beginnen huilen. Ver-schrik-ke-lijk vind ik het. De laatste jaren ga ik flink naar mijn jaarlijkse afspraak, maar ik ben ooit 7 jaar niet naar de tandarts geweest.
Ik vind het op restaurant altijd moeilijk om te kiezen tussen voorgerecht of dessert. Als het kon, zou ik liefst die twee eten en het hoofdgerecht weglaten.
Mocht ik een jongen geweest zijn, dan heette ik Thomas.
Als kind moest ik op vakantie of uitstap een ‘leibandje’ dragen, anders waren ze mij kwijt. Eén keer was het prijs: op vakantie aan zee toen ik net nog geen twee jaar was. Papa was in de tuin het zwembadje aan het leegmaken, mama was binnen aan het inpakken. En beiden dachten ze dat ik bij de ander was. Maar ik was via de trap naar de garage gaan, die openstond, en aan een wandelingetje op straat begonnen. Gelukkig was er een mevrouw die ons de dagen ervoor wel eens had zien lopen, die doorhad dat een driejarige alleen op straat foute boel was en die me lief terug aan het vakantiehuisje heeft afgezet.
Sorry for the haters, maar ik vind McDonald’s écht lekker. Ik ben ook honderd keer meer #teammcdonalds dan #teamquick.
Ik heb - hout vasthouden - nog nooit een groot ongeluk meegemaakt, maar ben wel een kei in stomme accidentjes. Ik belandde als peuter met mijn voet in het fietswiel, had ooit een whiplash door op mijn kamer onder het schuine dak tegen een balk te lopen, kreeg een barst in mijn teen met radslag in de L.O.-les en ging overkop met de fiets met een genaaide kin tot gevolg.
Ik kan niet stil snuiten. Sorry, heb ik van mijn vader.
Ik strijk ALTIJD voor de televisie. Heb ik ook van mijn vader.
Ik ging vanaf de derde kleuterklas naar de muziekschool, leerde er noten lezen en pianospelen. Jammer genoeg deed de klassieke opleiding mijn ‘goesting’ om achter de piano te kruipen weinig goed en gaf ik er na het 3de middelbaar de brui aan. Ik zette me dan enkel nog achter de piano om mezelf te begeleiden tijdens het zingen. Maar toen ik uit huis ging en de piano daar bleef, kon ik ook dàt niet meer doen. En dat werd toch stilaan een gemis… Tot enkele weken geleden, want sindsdien staat er terug een piano in onze living te blinken! We laten ‘m nog even acclimatiseren, stemmen en dan kan ik niet wachten om me weer muzikaal uit leven!
Mijn favoriete taart is Breugheltaart met appel, amandel en rozijnen.
Ik ben een grote Harry Potter fan. Dat begon heel grappig: Ik kreeg als 8-jarige een Harry Potter-box cadeau met o.a. de eerste film erin. Mijn zus kreeg een Nintendo DS. En ik was teleurgesteld, want zij kreeg een cool cadeau en Harry Potter was stom en voor volwassenen. Tot ik de eerste film zag natuurlijk. Ik was verkocht, zag de eerste twee films, las de eerste drie boeken en keek vanaf dan reikhalzend uit naar wanneer het vervolg uitkwam. Het laatste boek is mijn favoriet en heb ik ondertussen al meer dan 20 keer gelezen. De films passeren hier jaarlijks ook wel eens. Ik heb de boeken in het Nederlands, Engels én als prentenboek. Ik kan nu al niet wachten om Odette de Harry Potter-liefde al voorlezend door te geven.
Ik kijk er altijd tegenop om mijn haar te wassen. Niet omdat ik dat wassen vervelend vind, wel omdat het achteraf zoveel werk is om iets van mijn haar te maken. Als ik het aan de lucht laat drogen, of nog erger: het snel droogblaas met de haardroger, kan ik zo gecast worden voor een remake van The Lion King. Stijlen of krullen zijn dus de enige manier om er een beetje fatsoenlijk uit te zien, maar daar ben ik toch al snel een uur mee kwijt en die tijd (of energie) heb ik vaak niet. Dus een snel dotje is vaak mijn way to go.
Ik had geen vreemde cravings tijdens mijn zwangerschap. Er waren enkel omgekeerde cravings: dingen die ik plots niet meer lekker vond, zoals hummus en aubergine. Heeft zich gelukkig wel hersteld!
Toen ik afstudeerde en plots weer vrije avonden had waarin er niet meer gestudeerd hoefde worden, had ik er nood aan om me creatief uit te leven. Ik blies Frills nieuw leven in, een klein merkje met handgemaakte kinderspulletjes uit vilt, dat ooit door mijn mama en een vriendin werd opgericht. Ik stond voor het laatst op een marktje in december 2019. Daarna werden er bijna twee jaar geen markten georganiseerd door de coronacrisis. Maar door in diezelfde periode als weddingplanner en -styliste te beginnen, kon ik plots ook daar m’n creativiteit in kwijt. In theorie bestaat Frills nog - en ik heb ook nog heel wat vilt liggen die verwerkt en verkocht zou moeten worden - maar ik kom er eigenlijk niet meer toe…
Als je mij laat kiezen tot feesten en dansen tot in de vroege uurtjes, of urenlang gezelschapsspelletjes spelen, dan kies ik het tweede. Ik kan niet goed tegen zatte mensen en luide muziek :-) De introvert in mij is meestal heel gelukkig met een gewoon avondje thuis. Voor huwelijksfeesten maak ik trouwens met plezier een uitzondering :).
Ik eet al eens graag een portie warm gemengd.
Ik heb het veel sneller te koud dan te warm. Van zodra de buitentemperatuur onder de 20 graden zakt in deze periode van het jaar, kom ik niet meer buiten zonder sjaal. Gevoelig keeltje ook, dat speelt ook wel mee. Dus nu thuiswerken met een thermostaat die 18°C aangeeft, dat betekent: 2 truien, dikke sokken, een fleecedekentje over m’n benen en liters thee bij de hand.
Ik had vroeger zo’n scratch map op m’n kamer hangen, waarop je alle landen kon aanduiden die je al bezocht had. Mocht die er nu nog hangen, zou je kunnen zien dat ik al in België, Denemarken, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, Schotland, Slovenië, Spanje, Tsjechië en de VS op vakantie geweest. Erdoor rijden op weg naar een andere bestemming telt niet; enkel een stad bezocht hebben, telt wel - hehe. Next op de planning: citytrippen in Warschau, skiën in Italië en honeymoonen in Zuid-Afrika!
Ik ben geen grote drinker. Oké, ik lust graag een roseetje, martini of cocktail van tijd tot tijd, maar je doet me minstens even veel plezier met een lekkere mocktail. Wat ik wel heel frustrerend vind is dat sommige restaurants of cafés geen ‘lekker’ alternatief hebben voor alcohol en dat je alleen maar kan kiezen uit standaard cola of limonade.
In mijn werk ben ik heel gestructureerd. In opruimen iets minder. In huis ben ik nogal een sloddervos, tot grote frustratie van mijn wederhelft. Wat IN de kasten zit, is dan wel weer heel ordelijk, want àls ik iets opruim, doe ik het wel meteen goed.